Επί Παίδων Έργο
Κέντρο Ειδικών Θεραπειών - Γλυφάδα

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Τι είναι;
Είναι η παρέμβαση που πραγματοποιείται από εξειδικευμένο ψυχολόγο με στόχο την προαγωγή της ψυχικής υγείας και την αντιμετώπιση ζητημάτων που προκαλούν στο παιδί/έφηβο υποκειμενική δυσφορία ή/και δημιουργούν έκπτωση σε σημαντικούς τομείς της λειτουργικότητάς του (π.χ. εκπαιδευτική, διαπροσωπική).
 

Σε τι διαφέρει από την αντίστοιχη των ενηλίκων;
Η ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και εφήβων ασκείται με διαφορετικό τρόπο συγκριτικά με την αντίστοιχη των ενηλίκων.
Μία από τις πιο διαδεδομένες τεχνικές στη συμβουλευτική προσέγγιση μικρών παιδιών είναι το παιχνίδι. Μέσω του παιχνιδιού (π.χ. χρήση μικρών ζώων, ιστορίες, παιχνίδια ανάληψης φανταστικών ρόλων, επιτραπέζια παιχνίδια) ως θεραπευτικό μέσο και εργαλείο, το παιδί διευκολύνεται στο να αφηγηθεί την ιστορία του.

Στη ψυχολογική υποστήριξη μεγαλύτερων παιδιών και εφήβων αξιοποιούνται σε μεγαλύτερο βαθμό λεκτικές δεξιότητες συμβουλευτικής.
 

Γενικοί στόχοι της ψυχολογικής υποστήριξης παιδιού/εφήβου
Ορισμένοι γενικοί στόχοι είναι οι εξής: το παιδί να γνωρίζει τα δυνατά και τα λιγότερο δυνατά σημεία του εαυτού του και να νιώθει καλά για αυτά, η ενίσχυση της ψυχικής του ανθεκτικότητας, η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των σκέψεων, των συναισθημάτων και των συμπεριφορών του, η τροποποίηση δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών, καθώς και η δυνατότητά του να προσαρμόζεται και να λειτουργεί ικανοποιητικά στο κοινωνικό του περιβάλλον.
 

Ενδείξεις ότι ένα παιδί/ένας έφηβος χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης
 Δυσανάλογος θυμός.
 Βίαια σωματικά ή λεκτικά ξεσπάσματα.
 Παραβατική ή επιθετική συμπεριφορά.
 Κοινωνική απομόνωση.
 Έντονος φόβος, υπερβολική ανησυχία, εκδηλώσεις άγχους.
 Επίμονοι σωματικοί πόνοι και ενοχλήσεις (όταν έχει αποκλειστεί η οργανική αιτιολογία).
 Δυσκολία στη σύναψη ή τη διατήρηση φιλιών.
 Σημαντικές αλλαγές στη ζωή (διαζύγιο, ασθένεια ή θάνατος αγαπημένου προσώπου).
 Μελαγχολική διάθεση.
 Ενοχές, αίσθημα αναξιότητας.
 Έλλειψη ευχαρίστησης ή μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες που συνήθιζε να απολαμβάνει.
 Αλλαγές στην όρεξη και τις διατροφικές συνήθειες (κυρίως κατά την εφηβική ηλικία).
 Δυσκολίες στον ύπνο (πχ. εφιάλτες, αϋπνία, υπερυπνία).
 Συχνές εναλλαγές διάθεσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραπάνω λίστα είναι ενδεικτική. Είναι σημαντικό οι γονείς να απευθύνονται σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας όταν παρατηρούν κάτι ασυνήθιστο στην ανάπτυξη, τη συμπεριφορά, τη σκέψη ή το συναίσθημα του παιδιού τους.